2024 May -akda: Jasmine Walkman | [email protected]. Huling binago: 2023-12-16 08:38
Sangiovese Ang (Sangiovese) ay isang lumang sariwang ubas ng ubas na nagmula sa rehiyon ng Tuscany, Italya at kilala mula pa noong panahon ng Roman Empire. Ang pangalang sanjovese ay nagmula sa Latin sanguis jovis, na nangangahulugang dugo ni Jupiter.
Sa Italya, ang iba't-ibang sumasakop sa halos 10% ng lahat ng mga plantasyon at ang taunang ani ay kalahating milyong tonelada ng ubas. Ang Sangiovese ay ipinamamahagi din sa France, USA, Argentina, Romania, South Africa, Australia, Mexico at iba pang mga bansang lumalagong alak.
Sangiovese medyo lumalaki sa iba't ibang uri ng mga lupa, ngunit binibigyang diin ng apog ang gilas at lakas ng mga samyo nito. Sa rehiyon ng Chianti, lumalaki ito sa maluwag na mga shale-clay na lupa. Maaga ang ripens ng sari-saring lahi, huli na mahinog at mahinang mahinog. Ang ani nito ay nagsisimula sa pagtatapos ng Oktubre, at ang mga pag-ulan sa lugar sa oras na iyon ay lumikha ng isang tunay na panganib ng pagkabulok dahil sa medyo manipis na balat ng mga ubas.
Sa panahon ng maiinit na taon, ang makapal na alak na may mataas na nilalaman ng alkohol at potensyal ay ipinanganak, habang ang mga malamig, ay lumilikha ng mga problema sa napakataas na mga asido at matitigas na tannin. Ang pagkamayabong ng pagkakaiba-iba ay kilalang-kilala at ang mga ani ay dapat na patuloy na subaybayan.
Sangiovese sa buong mundo
Tulad ng nabanggit namin, sangiovese ay ang pinakakaraniwang pulang pagkakaiba-iba sa Italya, na sumasakop sa higit sa 100,000 hectares. Tulad ng isang bilang ng iba pang mga pulang ubas na ubas mula sa Pransya at Italya, ang Sangiovese ay dinala ng isang imigrant na alon sa Hilaga at Timog Amerika. Sa Timog Amerika, ang pagkakaiba-iba ay pinaka-karaniwan sa Argentina.
Sa Estados Unidos, ang sangiovese ay pinaka-karaniwan sa mga ubasan ng California, ngunit mayroon pa rin itong simbolong papel. Ang pagkakaiba-iba ay nagkakaroon ng seryosong katanyagan sa Australia.
Kasaysayan ng Sangiovese
Ipinapalagay na ang pagkakaiba-iba sangiovese ay kilalang kasing aga ng mga Etruscan, na inilathala noong 2007 na ang mga pag-aaral ng DNA ay nagpapahiwatig bilang kanyang mga magulang na sina Ciliegiolo at Calabrese Montenuovo. Ang una ay isang kilalang sinaunang pagkakaiba-iba sa Tuscany, at ang pangalawa ay isang halos patay na pagkakaiba-iba mula sa Calabria. Ang Sanjovese ay unang nabanggit sa mga nakasulat na mapagkukunan na medyo huli na - noong 1722.
Mga Katangian ng Sangiovese
Ang mga alak na ginawa ng sangiovese ay nag-iiba depende sa kung saan lumaki ang mga ubas, kung paano ito lumaki, at alin sa mga sanga nito ang ginagamit. Ang mga alak ng iba't-ibang ito ay nailalarawan sa pamamagitan ng mataas na kaasiman, mga antas ng alkohol sa katamtamang halaga at daluyan hanggang sa mataas na mga tannin. Ang mga alak na ito ay hindi masyadong siksik sa kulay at madalas na isang maliit na kulay kahel na kulay ang sinusunod sa gilid ng alak.
Karaniwan ng mga alak sangiovese mga mala-lupa na tono at hindi makagambalang lasa ng prutas. Bihira silang may potensyal na mag-mature ng higit sa 10 taon. Ang pinakatanyag na sangay ng pagkakaiba-iba ay ang Sangiovese Piccolo at Sangiovese Grosso. Ang dalawang sangay na ito ay ganap na tumutugma sa kanilang mga pangalan - ang piccolo at grosso sa Italyano ay nangangahulugang maliit at malaki, ayon sa pagkakabanggit, at tumutukoy sa laki ng mga bungkos ng mga bungkos.
Isa sa pinakatanyag na sangay ng Sangiovese Ang Grosso ay si Brunello, na nangangahulugang maliit at madilim. Kinuha ni Brunello ang pangalan nito mula sa maitim na kayumanggi kulay ng balat ng mga bungkos. Ginagamit ito upang gawin ang Brunello di Montalcino, napakatanyag sa mga katangian nito, na sikat sa natatanging potensyal nitong pagtanda.
Sangiovese ay ang pangunahing pagkakaiba-iba para sa paggawa ng mga kamangha-manghang Tuscan Chianti na alak, ngunit gayunpaman upang makakuha ng katayuan ng DOC kinakailangan na maghalo sa iba pang mga pagkakaiba-iba, kabilang ang puti. Ang katayuan ng DOC ay nangangahulugang Denominazione di Origine Controllata, na katumbas ng aming kinokontrol na pagtatalaga ng pinagmulan. Ang mga alak ay dapat palaging nagmula sa isang pinangalanang lugar, rehiyon, lokalidad o ubasan at ginawa mula sa ilang mga pagkakaiba-iba ng ubas.
Ang porsyento ng sangiovese na pinapayagan noong 1984 ay nadagdagan mula 80 hanggang 90%, at sa ngayon ay 100% pa rin ito. Ang karaniwang mga timpla ay ang Cabernet Sauvignon at Cabernet Franc. Ang pakikilahok ng mga iba't-ibang ito ay nag-aambag sa pagbuo ng istraktura at pagkakumpleto ng alak, pati na rin sa higit na potensyal para sa pagkahinog.
Sa konklusyon, maaari itong maibubuod na ang mga alak ng pagkakaiba-iba sangiovese may magkakaibang mga tauhan - kahit na ang may pinakamataas na kalidad ay hindi masyadong madilim ang kulay, ngunit palaging mayaman sa mga tannin at may mataas na kaasiman. Malakas ang mga ito, ngunit sa parehong oras matikas, magkaroon ng isang bahagyang mapait na tapusin.
Naghahain kay Sangiovese
Bilang isa sa pinakadakilang kinatawan ng mga pulang alak, ang mga sanjovez ay napakahusay na pagsamahin sa mga malambot na steak, inihaw na manok at laro, mayamang pinggan ng manok, pinggan na may mga kabute o mga may sarsa ng kamatis. Sa pangkalahatan, ang mga alak na ginawa mula sa iba't ibang Sangiovese ay unibersal sa mga tuntunin ng pagsasama sa pagkain.
Ito ay dahil sa mataas na kaasiman ng mga alak na ito at sa katamtamang porsyento ng alkohol. Ang isa sa mga klasikong pares sa lutuing Italyano ay mga pizza at pasta na nakabatay sa kamatis, na hinahain kasama si Chianti, batay sa sangiovese.
Ang mga pampalasa tulad ng basil, thyme at sage ay napakahusay sa mga tala ng halaman sa mga sangiovese na ubas. Ang alak ay maaaring magpalala ng ilang mga pampalasa sa medyo mayamot na mga pinggan tulad ng simpleng inihaw na steak o inihaw na manok. Bilang karagdagan sa inihaw na alak ay napupunta nang maayos sa mga pinausukang pagkain.
